Płock

oker

"Trybuna", czyli ostatni kawałek PRL-u, który można dostać codziennie w prawie każdym kiosku, znika na naszych oczach. "Nasza gazeta znalazła się w trudnej sytuacji" - informuje swoich czytelników redaktor naczelny Wiesław S. Dębski o planach "rozwojowych" redakcji na przyszłość. Żeby jednak nie czuła się tak samotnie, w myśl dawnego podtytułu tejże gazety (wtedy jeszcze ludu) - "proletariusze wszystkich krajów, łączcie się!" - do niedoli przyłączył się także "Przegląd". Obie gazety podobno są dyskryminowane czy wręcz prześladowane.
Jak to jednak możliwe, że tytuły, które przeżyły zmianę ustroju, kilkunastu premierów, prezydentów, o sekretarzach nie wspominając, tak po prostu upadają? Czy to może "niewidzialna ręka rynku" wyrzuca postkomunistyczną prasę za nawias historii? Nic podobnego, to by było zbyt proste! Rzecz jest bowiem nieco bardziej skomplikowana, choć znowu nie tak bardzo. Nie tak bardzo, to znaczy owszem, wyrzuca za nawias historii, ale wcale nie rynek, tylko nowa władza, a jakże by inaczej! A i rynek wcale łaskawy nie jest dla mediów lewicy. Już nawet SLD nie jest zainteresowany współpracą z "Trybuną", a w "Przeglądzie" to już tylko Gadzinowski straszy. W całej sprawie jest jednak wątek humorystyczny, a mianowicie apel redakcji: "Pomóżcie!".